Różowa Pantera

Film Różowa Pantera to, można śmiało powiedzieć, klasyka wśród filmów komediowych - żaden miłośnik kina nie może nie znać tego tytułu. Jest to pierwsza część serii o tym samym tytule, składającej się z dziesięciu filmów. Różowa Pantera cieszy się tak dużą popularnością i uznaniem widzów, że doczekała się nawet rebootu. O czym opowiada ten film, kto jest odpowiedzialny za jego stworzenie i co jest w nim takiego niezwykłego? 

Różowa Pantera – co to za film 

Nakręcone zostały dwa filmy pod tytułem Różowa Pantera. Pierwszy, z 1963 roku, jest produkcją oryginalną, a drugi, z 2006 roku, rebootem. Oba filmy opowiadają mniej więcej o tym samym - bez zmian pozostaje postać głównego bohatera i motywy działań większości bohaterów. W produkcji z 2006 roku nie brakuje zmian. Obie wersje Różowej Pantery są komediami, które potrafią rozbawić widza do łez. To, co wyróżnia tę produkcję, to bez dwóch zdań charakterystyczna ścieżka dźwiękowa na początku i końcu filmu. W oryginalnym filmie z 1963 roku pojawiła się także kreskówkowa postać Różowej Pantery, co stało się genezą do powstania filmów animowanych z tą właśnie postacią. 

Różowa Pantera – twórcy 

Za scenariusz i reżyserię Różowej Pantery z 1963 roku odpowiedzialny jest Blake Edwards - amerykański reżyser, który w 2004 roku dostał honorowego Oskara. W pisaniu scenariusza pomagał mu także Maurice Richlin. Natomiast Różowa Pantera z 2006 roku wyreżyserowana została przez Shawna Levy'ego, a scenariusz napisany został przez Lena Bluma oraz Steve'a Martina. 

Różowa Pantera – fabuła 

Zarówno stara, jak i nowa Różowa Pantera opowiada historię pewnego francuskiego inspektora policji - Jacques'a Clouseau, któremu przydzielono bardzo trudne i odpowiedzialne zadanie. Nie jest to jednak silny, mądry i sprytny agent, do jakiego przyzwyczaiło widzów kino - jest wręcz dokładnie na odwrót. Różowa Pantera stworzyła postać inspektora-gamonia, który w prawdziwym życiu nie miałby szans na powodzenie. W filmie nad bohaterem czuwa jednak opatrzność - pomimo jego niezdarności i nieudolności, wszystko idzie po jego myśli i ostatecznie, ku zaskoczeniu wszystkich, udaje mu się zwyciężyć i doprowadzić do sprawiedliwości. Śledząc jego poczynania, nie można nie zaśmiać się chociaż raz - głupota oraz nieporadność Jacques'a Clouseau przedstawione zostały w naprawdę komiczny sposób. Różowa Pantera w znakomity sposób potrafi zmienić poważną sprawę kryminalną w komedię, przy której nie można powstrzymać się od śmiechu. 

Zadanie dane inspektorowi związane jest z bezcennym, różowym diamentem, który, oprócz tego, że kosztuje fortunę, posiada intrygującą skazę w postaci pantery. W tym momencie fabuła dwóch produkcji nieco się rozbiega. W oryginalnej wersji inspektor Jacques'a Clouseau ma nie doprowadzić do kradzieży bezcennego diamentu, znajdującego się w posiadaniu księżniczki Dali. Wraz z nią udaje się do kurortu w Szwajcarii, aby w pięknej, zimowej scenerii szwajcarskich gór powstrzymać złodzieja, który udaje dżentelmena o imieniu sir Charles. W reboocie natomiast diament, należący do trenera piłkarskiego, został już ukradziony, a jego właściciel - zamordowany. Zadaniem inspektora jest więc odnalezienie mordercy i odzyskanie klejnotu. 

Różowa Pantera – bohaterowie 

Głównym bohaterem Różowej Pantery jest oczywiście Jacques Clouseau. W filmie z 1963 roku głównym antagonistą jest Sir Charles Lytton, który jest złodziejem o imieniu Fantom. Inne często pojawiające się postacie to: księżniczka Dala oraz George Lytton (siostrzeniec Sir Charles'a Lyttona). Natomiast reboot Różowej Pantery przyniósł ze sobą postać Gilberta Pontona - pomocnika głównego bohatera. Ciekawą postacią jest Nigel Boswell, który uznawany jest za parodię Jamesa Bonda. 

Różowa Pantera – obsada 

W Różowej Panterze z 1963 roku w rolę Inspektora Jacques Clouseau wcielił się Peter Sellers, w rolę Sir Charles'a Lyttona - Davin Niven, a Księżniczki Dali - Claudia Cardinale. Jeżeli chodzi o reboot, główny bohater został zagrany przez Steve'a Martina, a jego pomocnik - przez Jeana Reno. 

Różowa Pantera – nagrody 

Różowa Pantera z 1963 roku dostała nominację do Oskara za najlepszą muzykę.