Historia ludzi działających w polskim ruchu oporu podczas II wojny światowej. Rok 1941. Na terenie Anglii kończy się szkolenie pięcioosobowego oddziału Polaków, którzy mają zostać zrzuceni na teren okupowanej ojczyzny, by przeprowadzać akcje dywersyjne. W jego skład wchodzą zawodowy major Wojska Polskiego Czesław Konarski (Jan Englert) i jego dwaj synowie - sportowiec i porucznik WP Władek (Jan Wieczorkowski) i student medycyny Michał (Jakub Wesołowski). Wszyscy trzej po klęsce wrześniowej przedostali się do Anglii. Żona Czesława, lekarka Maria (Katarzyna Gniewkowska), została w Polsce i nie wie, co dzieje się z jej bliskimi. Pozostali członkowie oddziału to absolwent architektury Markiewicz (Antoni Pawlicki), pochodzący z rodziny rzemieślniczej z warszawskiej Pragi, oraz Bronek Woyciechowski (Maciej Zakościelny), przed wojną jedyny dziedzic fortuny warszawskiego fabrykanta. W Warszawie przebywa narzeczona Bronka, aktorka Wanda (Maja Ostaszewska). Sądzi, że ukochany nie żyje i nie widzi sensu życia dla siebie. Zażywa truciznę i trafia do szpitala, gdzie ratuje ją doktor Maria.Władek nadal jest przetrzymywany na gestapo. Podstawiony przez Niemców lekarz próbuje wyciągnąć od chłopaka informacje, których nie udało się uzyskać w czasie przesłuchania. Romek, brat Leny, zostaje pobity przez Mongoła, sadystycznego oprawcę z getta. Woyciechowski przeprowadza szkolenie w swojej grupie. Michał zamierza wtajemniczyć swoją nową znajomą, Hanię, urzędniczkę z poczty, w działalność konspiracyjną. Janek kopiuje stempel z drzwi opieczętowanych przez gestapo. Podczas akcji zabija przypadkowego świadka. Z pomocą stróża i jego syna rikszarza pozbywa się zwłok. Wanda zaczyna pracę w Komitecie Pomocy Więźniom. Czesław odwiedza żonę. Prosi ją o pomoc w odnalezieniu Władka.