Historia ludzi działających w polskim ruchu oporu podczas II wojny światowej. Rok 1941. Na terenie Anglii kończy się szkolenie pięcioosobowego oddziału Polaków, którzy mają zostać zrzuceni na teren okupowanej ojczyzny, by przeprowadzać akcje dywersyjne. W jego skład wchodzą zawodowy major Wojska Polskiego Czesław Konarski (Jan Englert) i jego dwaj synowie - sportowiec i porucznik WP Władek (Jan Wieczorkowski) i student medycyny Michał (Jakub Wesołowski). Wszyscy trzej po klęsce wrześniowej przedostali się do Anglii. Żona Czesława, lekarka Maria (Katarzyna Gniewkowska), została w Polsce i nie wie, co dzieje się z jej bliskimi. Pozostali członkowie oddziału to absolwent architektury Markiewicz (Antoni Pawlicki), pochodzący z rodziny rzemieślniczej z warszawskiej Pragi, oraz Bronek Woyciechowski (Maciej Zakościelny), przed wojną jedyny dziedzic fortuny warszawskiego fabrykanta. W Warszawie przebywa narzeczona Bronka, aktorka Wanda (Maja Ostaszewska). Sądzi, że ukochany nie żyje i nie widzi sensu życia dla siebie. Zażywa truciznę i trafia do szpitala, gdzie ratuje ją doktor Maria.Lena ma problemy, by przystosować się do życia po aryjskiej stronie. Wśród żołnierzy podziemia trwają przygotowania do akcji. Major Konarski prosi Marię o dostarczenie Władkowi zarazków tyfusu. Jeśli chłopak zachoruje, zostanie przewieziony do szpitala, skąd łatwiej będzie go odbić. Tymczasem Ryszkowski otrzymuje informację, że jego siostra nie żyje i major Halbe od początku wiedział o wszystkim. Karola rozpoznaje na zdjęciu Antek, który wie, że to on jest zdrajcą. Były oficer odwiedza Wandę. Przyznaje się, że przez cały czas ją oszukiwał, lecz teraz chce to zrekompensować. Ostrzega aktorkę, że grozi jej aresztowanie i usiłuje przekonać, by wyjechała z miasta. W tym samym czasie cichociemni rozpoczynają operację.