Twórcy przyglądają się tętniącemu życiem mikroświatowi. Liczący ponad 200 lat dąb w Sologne we Francji jest schronieniem dla rzeszy owadów, ptaków i drobnych ssaków. W harmonii żyją tu wiewiórki, myszy czy sójki. Choć czasem wybuchają sąsiedzkie spory, mieszkańcy wiekowego drzewa dbają o swoje bezpieczeństwo i ostrzegają się przed intruzami. Zarazem jednak są gościnni i pozwalają odpocząć pojawiającym się strudzonym wędrowcom w rozłożystej koronie swojego domu. Dokument nominowany do Cezara.